(ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਸੰਵਾਦ)
ਗਿੱਲੇ ਸੁੰਗੜੇ ਠਰੇ ਸਵੇਰੇ
ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਹਾਂ ਨ੍ਹੇਰੇ ਨ੍ਹੇਰੇ
ਵੱਗ ਤੁਰਦਾ ਹੈ
ਵੱਗ 'ਚ ਤੁਰੀਏ
ਸਹੀਏ, ਝੁਰੀਏ।
ਵੱਗ ਦੇ ਟੱਲੀਆਂ
ਟੱਲੀਆਂ ਦੀ ਟੁਣਕਣ
ਟੁਣਕਣ ਸੁਪਨੇ
ਰੋਟੀ ਖਾਤਰ ਜੋ ਵੱਗ ਤੁਰਦਾ
ਉਸ ਵੱਗ ਦਾ ਹਰ ਸੁਪਨਾ ਖੁਰਦਾ !
....
ਤੁਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਨੇਰ੍ਹੇ ਨੇਰ੍ਹੇ
ਮੁੜ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ ਨੇਰ੍ਹੇ ਨੇਰ੍ਹੇ
No comments:
Post a Comment