Tuesday, September 1, 2009

ਬਿਨਾਂ ਪਤੇ ਵਾਲਾ ਖ਼ਤ : ਪੀ ਸੀ ਓ ਕਵਿਤਾ

ਟਰਨ ਟਰਨ ......
ਰਿਸੀਵਰ ਦਾ ਹੱਥ ਕੰਬਦਾ ਹੈ
ਭੁੱਬੀਂ ਰੋਂਦਾ
ਕੋਈ ਸ਼ੋਕ-ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਲਦਾ ਹੈ
ਉਸ ਤੇ ਜੰਮ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਕੋਸੀ ਤ੍ਰੇਲ
ਸਨੇਹਾ
ਪੀ ਸੀ ਓ ਤੋਂ ਬਾਹਰ
ਪੈਰ ਧੂੰਦਾ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਟਰਨ ਟਰਨ ......
ਰਿਸੀਵਰ ਛਾਲ ਮਾਰ ਉਠਦਾ ਹੈ
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਕਤਰੇ -
ਮੋਹ-ਤ੍ਰੇਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ -
ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਮੁਕਰਰ ਵਕਤ ਤੇ
ਮੁਕਰਰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ
ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਮਸ਼ਕਰੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦਾ ਰਿਸੀਵਰ
ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ
ਟੈਲੀਫੋਨ ਦੀ ਟਾਹਣੀ ਤੇ ਜਾ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਸੁਨੇਹਾ ਚੱਕਵੇਂ ਪੈਰੀਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਟਰਨ ਟਰਨ ......
ਪਲ-ਪਲ ਸੁਨੇਹੇ
ਸੱਜਰੇ-ਬੇਹੇ
ਕੋਈ ਸੁਨੇਹਾ ਨਕਾਬਪੋਸ਼
ਕੋਈ ਸਫੈਦਪੋਸ਼
ਕੋਈ ਸੁਨੇਹਾ ਅੱਗ ਦਾ -ਫੁੰਕਾਰਦਾ
ਕੋਈ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਯਖ਼ - ਦਿਲ ਨੂੰ ਠਾਰਦਾ
ਕੋਈ ਸੁਨੇਹਾ ਬੱਚਿਆਂ ਵਰਗਾ ਨੰਗ-ਧੜੰਗਾ
ਕੋਈ ਮੁਤਾਬੀ ਡੱਬੀ ਵਰਗਾ ਰੰਗ-ਬਰੰਗਾ

ਟਰਨ ਟਰਨ...... ਟਰਨ ਟਰਨ......
ਪੀ ਸੀ ਓ ਸੁਨੇਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸੁਣਦਾ ਅੱਕਦਾ ਹੈ
ਮੂੰਗਫਲੀ ਮੜੱਕਦਾ ਹੈ
ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਗੁਛਾਮੁੱਛਾ ਕਰਕੇ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ
ਹੀਟਰ ਕੋਲੋ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਸੇਕਦਾ ਹੈ
ਬਚਦੀ ਚਾਹ ਦੀ ਚੁਸਕੀ ਭਰਦਾ ਹੈ
'ਸਰਕਾਰੀ-ਦਸਵੰਧ' ਕੱਢ ਕੇ
ਸ਼ਾਮੀਂ ਉਗਰਾਹੀ ਗਿਣਦਾ ਹੈ
ਉਬਾਸੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀ
ਖੜ੍ਹਾ ਖੜ੍ਹਾ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ......

No comments:

Post a Comment