Tuesday, September 1, 2009

ਬਿਨਾਂ ਪਤੇ ਵਾਲਾ ਖ਼ਤ : ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ ਰਾਤ


ਪਿੰਡ ਦੀ ਬੁੱਢੀ ਨਿੰਮ੍ਹ ਤੇ ਬੈਠੇ ਮੋਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਤੂੰ ਗਾ
ਚਾਰੇ ਰੁੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਪੰਜਵੀਂ ਰੁੱਤ ਰਲਾ

ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ ਰਾਤ 'ਚ ਬਹਿ ਕੋਈ ਐਸੀ ਬਾਤ ਸੁਣਾ
ਉਸ ਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਅੰਬਰੋਂ ਤਾਰੇ ਤੋੜ ਕੇ ਲਾ

ਧਰਤੀ ਸਾਰੀ ਅੰਬਰ ਸਾਰਾ
ਓਸ ਬਾਤ ਦਾ ਭਰੇ ਹੁੰਗਾਰਾ
ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਨੱਚਣ ਤਾਰੇ
ਬਲਣ ਚਿਰਾਗ਼ ਉਮਰ ਦੇ ਚਾਰੇ
ਓਸ ਬਾਤ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾਂ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਤੂੰ ਧਰਤ ਸਜਾ.....
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ...................
ਸੰਗੀਨਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਸੱਖਣੀ ਝੋਲੀ ਮਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਪਿੰਡ ਦਾ ਪੈਹਾ ਵੀਰਾਨ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਕੋਈ ਘਰ ਸੁੰਨਸਾਨ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਓਸ ਬਾਤ ਵਿੱਚ ਕਾਲੀ ਰੁੱਤ ਨੂੰ ਕਹਿ ਤੂੰ ਏਥੋਂ ਜਾਹ.....
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ.................

ਕਾਲੇ ਸਿਆਹ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨਾ ਹੋਵਣ
ਵਿੱਚ ਤਿੜਕੇ ਇਤਬਾਰ ਨਾ ਹੋਵਣ
ਓਸ ਬਾਤ ਵਿੱਚ ਦੁੱਖ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਗਰਮੀ ਝੁਲਸਿਆ ਰੁੱਖ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਰਾਗ ਮਲ੍ਹਾਰ ਨੂੰ ਓਸ ਬਾਤ ਦੀ ਛਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹਿ ਕੇ ਗਾ.....
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ................

ਬੱਚਿਆਂ ਵਰਗੀ ਮਸਤੀ ਹੋਵੇ
ਹਰ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਖਰਮਸਤੀ ਹੋਵੇ
ਸਰਘੀ ਹੋਵੇ ਲਾਲ-ਗੁਲਾਬੀ
ਹਰ ਆਥਣ ਦਾ ਰੰਗ ਮਤਾਬੀ
ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਉਸ ਬਾਤ 'ਚ ਪਾ...
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ...............

ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਬੇਦਰਦੀ ਕੋਈ ਰਾਤ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਨਾ ਰਾਜਾ ਨਾ ਰਾਣੀ ਹੋਵੇ
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੋਵੇ
ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਕੱਕੇ ਰੇਤੇ ਪੋਲੇ ਪੱਬੀਂ ਆ....
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ...................

No comments:

Post a Comment