ਬਿਨਾਂ ਪਤੇ ਵਾਲਾ ਖ਼ਤ : ਸੁਣਿਆ ਉਹ

ਜੇ ਝੱਖੜਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹਿੱਕ ਤਾਣ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ।
ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਉਹ ਦਰਖ਼ਤ ਪੁਰੇ ਦੀ 'ਵਾ 'ਚ ਢਹਿ ਗਿਆ।

ਜੋ ਉਮਰ ਭਰ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਕੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਿਹਾ।
ਹੋਇਆ ਉਹ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਜਦ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਖਹਿ ਗਿਆ।

ਜਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਸੀ ਕੰਡੇ ਦੀ ਵੀ ਪੀੜ ਨਹੀਂ ਜਰੀ
ਉਹ ਹੱਸ ਕੇ ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਫੱਟ ਦਿਲ ਤੇ ਸਹਿ ਗਿਆ।

ਮੱਥੇ ਖੁਦੀ ਕਿਸਮਤ ਜੀਹਦੇ ਖ਼ਾਨਾਬਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ
ਉਹ ਸੜਕ ਕੰਢੇ ਮੀਲ ਪੱਥਰ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ।

ਰੰਗਾਂ ਤੇ ਬੁਰਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਜਿਸਤੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ
ਸੁਣਿਆ ਉਹ ਖਾਲੀ ਕੈਨਵਸ ਤੇ ਗੱਲ ਕਹਿ ਗਿਆ।

ਜੋ ਹਾਲੇ ਤੀਕਰ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਦੇ ਪੇਚੀਂ ਸੀ ਉਲਝਿਆ
ਉਹ ਲਹੂ ਭਿੱਜੀ ਕਲਮ ਚੁੱਕੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਹਿ ਗਿਆ।

ਜੋ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਗਿਆ
ਸੁਣਿਆ ਉਹ ਸ਼ਖਸ ਫਿਰ ਤੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪਹੇ ਪੈ ਗਿਆ।