ਸ਼ਾਮੀਂ ਉਹ ਪਰਤਦਾ
ਪੁਲ ਹੇਠਾਂ ਬੋਰੀ ਸੁੱਟ ਮੱਲੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ
ਪਿੰਡੇ ਤੋਂ ਝਾੜਦਾ ਦਿਨੇ ਹੰਢਾਈ ਜਹਾਲਤ
ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਕਰਦਾ
ਅੱਟਣਾਂ ਤੇ ਬਿਆਈਆਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ -
ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਜਮ੍ਹਾ ਘਟਾਓ ਨਾਲ
ਉਲਝਦਾ
ਕੱਢਦਾ ਕਾਰ ਵਾਲੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਮੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਾਲ੍ਹ
ਹੌਲਾ ਫੁੱਲ ਹੁੰਦਾ
ਕਦੇ ਸੁੱਕੇ ਹਾੜੇ ਪੀਂਦਾ.....
ਛੇੜਦਾ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਬੇਸੁਰਾ ਗੀਤ.....
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਗਲ ਲੱਗ ਰੋਂਦਾ.....
ਤੇ ਫਿਰ ਰੋਂਦੇ ਰੋਂਦੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ......।
- - - - - - -
ਸ਼ਾਮੀਂ ਉਹ ਪਰਤਦਾ
ਚਾਨਣ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ
ਰੂਹ ਤੇ ਜੰਮਦੀ ਦਿਨੇ ਵਰਤਾਈ ਜਹਾਲਤ
ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਕਰਦਾ
ਸੰਦਲੀ ਜਗੀਰਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ-
ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਦੀ ਜਮ੍ਹਾ ਘਟਾਓ ਨਾਲ
ਉਲਝਦਾ
ਹੌਲਾ ਫੁੱਲ ਹੁੰਦਾ
ਕੱਢਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਾਲ੍ਹ
ਕਦੇ ਮਹਿੰਗੇ ਸਰੂਰ 'ਚ ਵਹਿੰਦਾ...
ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੇ ਚੈਨਲ ਬਦਲਦਾ....
ਰੰਗਲੇ ਚੈਨਲ ਨਾਲ ਠਹਾਕਾ ਮਾਰ ਹੱਸਦਾ.....
ਤੇ ਹੱਸਦੇ ਹੱਸਦੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ....।
No comments:
Post a Comment