ਜੰਗਲ ਬਲ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਉਸ ਕਲਮ ਚੁੱਕੀ
ਨਗ਼ਮਾ ਰੁਮਕਦਾ ਆ ਗਿਆ
ਸਾਜ਼ ਚੁੱਕਿਆ
ਧੁਨ ਥਰਥਰਾਉਂਦੀ
ਲਰਜ਼ਾ ਗਈ
ਬੁਰਸ਼ ਚੁੱਕਿਆ
ਧੁਨ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਭਰੇ ਗਏ
ਉਸ ਰੰਗਲੀ ਧੁਨ ਛੋਹੀ
ਤੇ ਭਰਪੂਰ ਨਗ਼ਮਾ ਗਾਇਆ
ਪੂਰੀ ਤਾਨ ਨਾਲ
ਪੂਰੇ ਰੌਂਅ ਵਿੱਚ
ਅੰਬਰ ਤੋਂ ਧਰਤੀ ਤੱਕ ਗੂੰਜਦਾ...
ਫਿਰ ਰੱਖ ਕੇ ਸਾਜ਼
ਰੱਖ ਕੇ ਬੁਰਸ਼
ਰੱਖ ਕੇ ਕਲਮ
ਉਹ ਬਲਦੇ ਜੰਗਲ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment