ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ ਇਕ ਹਾਦਸਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਹੁਣ
ਖਣਕਦੀ ਨਹੀਂ ਮਹਿਫ਼ਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਪਾਜੇਬ ਹੁਣ।
ਉਹ ਵੀ ਦਿਨ ਸਨ ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ ਜਿੱਤ ਵਰਗਾ ਸੀ ਸਵਾਦ
ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਹੁਣ।
ਜਿਸ ਬਨੇਰੇ ਤੇ ਕਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਟਿੱਕੀ ਠਹਿਰਦੀ ਸੀ
ਓਸ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਉੱਲੂਆਂ ਨੇ ਲਾ ਲਏ ਡੇਰੇ ਨੇ ਹੁਣ।
ਇੱਕ ਮੁੱਦਤ ਹੋ ਗਈ ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਸੁੰਨਸਾਨ ਹੈ
ਨਾ ਪਈ ਕਿੱਕਲੀ ਕਦੇ, ਨਾ ਅੱਡੀਆਂ ਦੀ ਧਮਕ ਹੁਣ।
ਪਿੰਡੇ ਉਪਰ ਲਿਖੂਗੀ ਹਰ ਰੁੱਤ ਇਬਾਰਤ ਆਪਣੀ
ਰੁੱਖ ਦੀ ਟੀਸੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆਲ੍ਹਣਾ ਪਾਇਆ ਹੈ ਹੁਣ।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment